Ronde 6

Wanneer aanhoudende pijnklachten belemmerend zijn en leiden tot machteloosheid, nemen mensen hun toevlucht tot het gebruik van medicatie, alcohol of drugs. Wat in eerste instantie een snelle en adequate oplossing kan lijken, leidt in sommige gevallen tot verergering van de klachten of een ernstige verslaving.

In deze workshop wordt stilgestaan bij de interactie tussen pijn en medicatie, het herkennen en bespreekbaar maken van problematisch gebruik van middelen, en mogelijkheden voor behandeling.

Doordat patiënten met langzaam progressieve neuromusculaire aandoeningen zo van elkaar verschillen, hebben patiënten het meeste baat bij een persoonsgerichte behandeling die hen in staat stelt om een waardevol leven te leiden. Een interessante benadering hierbij is die van de capability approach: een theorie over welzijn waarin de mogelijkheden van een persoon om datgene te realiseren wat voor hem of haar van waarde is (capabilities) centraal staan. Bij de capability approach staat de patiënt centraal, in plaats van de aandoening.

We hebben onderzocht of een revalidatietraject gebaseerd op de capability approach leidt tot meer persoonsgerichte zorg en daardoor een groter welzijn voor patiënten met neuromusculaire aandoeningen. De resultaten van dit onderzoek laten zien hoe de capability approach kan worden toegepast in de revalidatie voor patiënten met langzaam progressieve neuromusculaire aandoeningen.

Tijdens deze workshop kunnen jullie kennis maken met de capability approach en gaan we op een interactieve manier aan de slag met hoe je vanuit deze benadering naar een casus kijkt.

De Nederlandse ouderenzorg verandert. Ouderen willen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen. Tegelijkertijd is er sprake van een groeiend tekort aan verpleegkundigen en verzorgenden. Ouderenorganisatie Mijzo in Noord-Brabant voelde de behoefte om de ouderenzorg anders te organiseren.

Hiervoor ontwikkelden zij het programma Langer Actief Thuis (LAT), gebaseerd op de principes van “reablement”. Dit is een interdisciplinaire interventie waarmee ouderen de activiteiten waar ze problemen bij ervaren opnieuw leren uitvoeren in de thuissituatie, waardoor ze langer zelfstandig thuis kunnen blijven functioneren. Met succes, want uit het evaluatieonderzoek blijkt dat ouderen de doelen die ze zichzelf gesteld hebben tijdens het doorlopen van het programma LAT, grotendeels hebben behaald. Ouderen ervaren het als een bevrijding dat ze weer meer zelfstandig zijn in de uitvoering van dagelijkse activiteiten. Professionals zijn positief, maar geven aan dat voor zorgmedewerkers ‘zorgen met de handen op de rug’ nog wel lastig is.

In deze sessie presenteren de sprekers de uitkomsten van het onderzoek en LAT-programma zelf.

COVID-19 heeft in de zorg een versnelde implementatie van ‘blended care’ op gang gebracht. Ook binnen de kinderrevalidatie van de Sint Maartenskliniek is hier in de afgelopen periode veel ervaring mee opgedaan. Om deze manier van werken goed op te zetten, zijn we een project gestart. We maken daarbij onderscheid in de volgende protocollen:

• volledig inzetten op ‘coaching op afstand’
• een hybride aanpak; combinatie van oefenen in het revalidatiecentrum en oefenen thuis
• revalidatiezorg met school en oefenen thuis integreren
• poliklinische protocollen; een korte periode intensief oefenen in de kliniek combineren met oefenen in de thuissituatie met coaching op afstand

In onze presentatie zoomen we verder in op onze ervaringen in de zorg voor baby’s en peuters met cerebrale parese binnen de Sint Maartenskliniek. Baby’s en peuters met unilaterale cerebrale parese (uCP) krijgen sinds 2014 thuistraining aangeboden. Wanneer deze kindjes ouder worden, worden vaak drie of vier dagdelen peuterrevalidatie geadviseerd.

Voor ouders van deze jonge kinderen die gewend waren aan thuis oefenen, kan de overstap naar drie of vier dagdelen peuterrevalidatie een grote stap zijn. Die misschien in deze intensiteit ook niet nodig is. Hoe houden ouders de regie in het revalidatieproces van hun jonge kind? En hoe zou een vorm van ‘blended care’ hier mogelijk oplossingen voor kunnen bieden? Daarover willen we in deze presentatie graag met jullie van gedachten wisselen!

In Nederland leven ruim 800.000 mensen met of na kanker. Dit aantal survivors zal de komende jaren blijven stijgen. De gevolgen van de medische behandeling van kanker brengen fysieke, cognitieve en psychosociale gezondheidsproblemen met zich mee, wat een negatieve impact heeft op de kwaliteit van leven van de cliënt.

Met onderzoek hebben we antwoord gezocht op de vraag: Draagt een interdisciplinair nazorgprogramma in de eerste lijn bij aan de kwaliteit van leven van de oncologische cliënt?

Op methodische wijze is een gestructureerd interdisciplinair nazorgprogramma ontworpen, ingevoerd en geëvalueerd in de dagelijkse beroepspraktijk. Daarna is onderzocht in hoeverre dit eerste ontwerp op inhoud, proces en samenwerking bijdraagt aan de kwaliteit van leven van de cliënt. Op de vraag of een interdisciplinair nazorgprogramma voor oncologische revalidatie bijdraagt aan de kwaliteit van leven na kanker kan, met enige nuance in acht genomen, positief geantwoord worden.

Deze workshop presenteert de werkwijze van het interdisciplinaire programma en de uitkomsten van het onderzoek naar dit nazorgprogramma voor oncologische revalidatie in de eerste lijn.