Dankzij haar ergotherapeut gaat Maud weer met plezier naar school

B en d, 2 en 5: zomaar wat letters en cijfers die Maud (8) gespiegeld opschreef. Het maakte haar zo onzeker dat ze geen zin meer had in school. Dankzij de oefeningen en plannetjes van kinderergotherapeut Marlies draait Maud haar hand er nu niet meer voor om.

In twee minuten zoveel mogelijk sommen oplossen: Maud kreeg buikpijn van deze rekentoets. Moeder Tanja vertelt: ‘Ze moest dan rekenen én nadenken of ze de cijfers wel goed opschreef. Voor Maud voelde het als falen als ze die toets niet haalde.’ 

Steeds vaker zei Maud liever niet naar school te willen. Tanja: ‘We hoorden bij het tienminutengesprek dat onze spring in het veld regelmatig in huilen uitbarstte. Dat is niks voor haar. Tijd voor actie dus.’ De school opperde een bezoek aan kinderergotherapeut Marlies Sol. Dat bleek een gouden greep.

Analyse van de ergotherapeut

Maud glundert als ze terugdenkt aan haar eerste bezoek: ‘Ik mocht leuke oefeningen doen op de schommel!’ Marlies: ‘Ze vond het best spannend, dus stelde ik haar eerst op haar gemak.’ Op basis van schoolschriften en schrijf- en rekenobservaties zag Marlies waar het misging: ‘Maud draaide een aantal letters en cijfers hardnekkig om. Ook had ze moeite met richtingen. Zo begon ze bij sommen soms van rechts naar links en wist ze met schrijven niet aan welke kant ze moest beginnen.’

Met Mauds motoriek en visuele geheugen was niks mis. Maar toen ze met haar ogen een poppetje moest volgen, lukte dat niet vloeiend. Marlies: ‘Zo ontdekte ik dat Mauds ogen en twee hersenhelften niet goed samenwerkten.’ De linker hersenhelft stuurt het rechterdeel van het lichaam aan en andersom. Werken die helften niet goed samen, dan kan dat voor problemen zoals die van Maud zorgen. 

Oefeningen en plannetjes

Marlies gaf een aantal oefeningen mee voor thuis. Daarnaast maakten Marlies en Maud een plannetje voor elk cijfer en iedere letter waarmee ze problemen had. Zodat ze op school meteen weet hoe ze het moet oplossen. Maud steekt ter illustratie haar beide duimen omhoog en brengt haar vuisten naar elkaar. Met een beetje goede wil, zie je er een bed in. Ze vertelt: ‘Als ik de b moest schrijven, hoorde ik de eerste letter van bed in mijn hoofd en zag ik hem in mijn linkervuist. Zo wist ik aan welke kant de buik van de letter moest.’

Van cijfers en letters waarmee Maud moeite had, maakten ze de vormen expliciet. Marlies: ‘De vijf is bijvoorbeeld eerst naar beneden, dan de buik naar rechts en vervolgens het dakje. Voor het probleem met links en rechts hadden we de stoplichttruc. Voordat Maud aan een opdracht begon, zette ze links op haar blad een groene stip en rechts een rode. Want ze wist dat ze bij groen moet beginnen en dat rood stoppen betekent.’ Lastige getallen zet Maud bij een rekentoets nog steeds bovenaan haar blaadje. Maud legt uit: ‘Dan hoef ik er niet meer over na te denken en kan ik mezelf makkelijk controleren.’ 

Zelfvertrouwen terugwinnen

Tijdens de lockdown bood het thuisonderwijs Maud en Tanja de kans om flink te oefenen. Binnen no time ging ze vooruit, waardoor haar zelfvertrouwen terugkwam. Marlies: ‘Ik zie het Maud nog schouderophalend zeggen: ‘Ik geloof dat mijn hersenen het niet meer zo moeilijk vinden, ik snap het gewoon.’’

Moeder Tanja bevestigt: ‘Ze kreeg door dat ze het wél kan. Hoewel Maud altijd zegt dat het allemaal dankzij Marlies is, heeft ze het toch echt zelf gedaan.’ Heeft ze nu nog weleens buikpijn als ze aan de volgende schooldag denkt? Maud lacht: ‘Alleen als ik écht geen zin heb, maar dat is gelukkig bijna nooit meer.’

mei 2021